Intonatie en Frasering: Het Ritme en de Klemtoon van het Engels
8/8/2025
1. Intonatie, Frasering en Zinsklemtoon
Intonatie verwijst naar welke woorden in een zin benadrukt worden.
Weten welke woorden of samengestelde woorden normaal beklemtoond worden is niet genoeg — in een volledige zin kunnen belangrijke woorden zwakker uitgesproken worden, en onverwachte woorden juist benadrukt.
Dit beïnvloedt niet alleen hoe natuurlijk je klinkt, maar:
Intonatie is zelf een onderdeel van de betekenis in het Engels!
Intonatie helpt ons te tonen:
- Welke informatie belangrijk is en welke achtergrond is (inhoudswoorden vs. functiewoorden);
- Wat nieuw is en wat al eerder genoemd is;
- Welke woorden een contrast vormen.
We vatten dit samen in drie regels voor intonatie:
✅ Regel 1: Bij een nieuw onderwerp krijgen inhoudswoorden klemtoon, functiewoorden niet
Inhoudswoorden zijn zelfstandige naamwoorden, werkwoorden, bijvoeglijke naamwoorden en sommige bijwoorden
Functiewoorden zijn lidwoorden, voegwoorden, voorzetsels, voornaamwoorden, hulpwerkwoorden, het werkwoord be, en sommige bijwoorden
Voorbeeldzin:
My best friend Elizabeth bent down to pet a little cat near the edge of the road, then continued on her way.
Benadrukte woorden (vetgedrukt):
My best friend **Elizabeth bent down to pet a little cat near the edge of the road, then continued on her way.
🔁 Oefening:
Probeer alleen de vetgedrukte woorden te benadrukken — klinkt het natuurlijker?
✅ Regel 2: Bekende informatie wordt niet opnieuw benadrukt
Als een inhoudswoord al eerder genoemd is, wordt het niet opnieuw beklemtoond.
Net als in het Nederlands:
- A: Deze taart is heerlijk.
- B: Ja, hij is echt heerlijk!
De nadruk ligt op “echt”, de rest wordt lichter en sneller uitgesproken.
In het Engels is dit nog belangrijker — zonder dit klinkt een zin al snel geforceerd of onlogisch.
✅ Regel 3: Bij contrast krijgt alleen het contrastwoord nadruk
Als er contrast is in een zin, krijgt alleen het contrastwoord klemtoon,
zelfs als andere inhoudswoorden aanwezig zijn.
Voorbeelden:
- I said to look under the table, not on the table!
- It’s a pen, not a pin!
🧠 In het Nederlands kun je dit ook door woordvolgorde of intonatie benadrukken — in het Engels gebeurt dit systematisch met nadruk.
2. Frasering (Phrasing)
Tijdens het spreken nemen we natuurlijke pauzes — niet alleen om te ademen, maar ook om zinnen begrijpelijker te maken.
📌 Veelvoorkomende regels voor frasering in het Engels:
- Korte pauze na leestekens:
, . ; : ! ? - Pauze na het onderwerp:
The boy sitting next to me | is named David.
- Pauze vóór voegwoorden: and, or, but, however …
- Pauze vóór voorzetsels: on, in, to, by … (of blijft meestal bij het zelfstandig naamwoord)
- Pauze vóór bijzinnen (bijv. met “that”):
I know | that you heard me.
3. Tonische Klemtoon (Tonic Stress)
Tonische klemtoon is de laatste belangrijke beklemtoonde lettergreep in een frasering en heeft een speciale rol in de intonatie.
Voorbeeld:
My best friend Elizabeth |
→ De lettergreep-zabethin “Elizabeth” draagt de tonische klemtoon
🌀 Verschil met gewone klemtoon:
- Het heeft de hoogste toonhoogte van de hele frase
- Daarna volgt een snel dalende en licht stijgende toon — typisch een “ʅ”-vormig patroon
Dit heet een doorgaande stijging (continuation rise), wat aangeeft dat de zin nog niet klaar is — in tegenstelling tot een definitieve daling aan het eind.
✅ Aanbevolen oefening
In het begin kan het toepassen van deze intonatieregels onnatuurlijk aanvoelen —
omdat je moedertaalpatroon al “versteend” is.
Maar taal leren draait vooral om het aanleren van nieuwe gewoontes.
💡 Oefen elke dag 10 minuten met de shadowing-methode,
en je ontwikkelt vanzelf een natuurlijke spreekritme en intonatie — je gaat Engels vloeiend en natuurlijk spreken!
📚 Bron
Tekst door Karen Steffen Chung
Universitair hoofddocent, Department of Foreign Languages and Literatures, National Taiwan University